Dichter bij huis - Poet at home

49. In the lion’s den             Finally, they left the parking of the Carlton without anybody causing trouble. Both of them abducted couldn’t lift a finger against the precautions the gangsters had taken. They were handcuffed and gagged again so that they couldn’t communicate.             The trip with the car took about an hour. The car stopped in the surroundings of Paris. A long entranceway led to a house. Because of the trees that were on the side of the road, this building had been hidden in a sea of green. After the gangsters had entered the code at the gate, both parts of the gate swung open and they could continue their drive.             The car drove in front of a Victorian style building, an exception on the houses you found in this region. It didn’t matter a lot to Jean-Pierre or Katarina. They were trapped and a some kind of house couldn’t change their feelings about what happened.             The car stopped for an annex of the

32             Na de mail die Feliciano Díaz had ontvangen van Gerekko Dai had hij zich even in het haar gekrabd. Vreemde man die Japanner, maar een genie op zijn terrein. Software en programma’s hadden voor die kerel uit de Nieuwe Wereld geen geheimen. Gerekko zou zorgen voor het middel om de Chip Coding Device te saboteren. Hij vroeg Feliciano wel om de mankracht om het middel dat hij zou uitdokteren ter plaatse te installeren. Dat wou zeggen dat hij een ICT-deskundige nodig had en daarnaast een paar mannetjesputters die op het gepaste moment zich toegang konden verschaffen op een plaats waar men normaal gezien niet zomaar binnen kon wandelen. De CCD bevond zich in een hoog beveiligd kantoor in het centrum van de Kelder. Automatisch dacht hij aan Iléna Federova. Zij was een vrouw die haar mannetje kon staan, zeker op het gebied van Aikido waar zij in uitblonk. Hij had zowel naar haar als naar de andere leden van zijn cel via gecodeerde mail een klein berichtj

48. Who has the third tape?             Katarina tried to get out of her seat, but the accomplice who stood behind her prevented this. Then she saw Jean-Pierre moving. He was alive! The next moment she looked it the surprised eyes of her fallen friend. Obviously he had no pain. What was going on? With not comprehending eyes, she looked at the gangster and the gun.             ‘A little lesson, Katarina. When I shoot, I don’t miss. So if I’ve saved your boyfriend for now, it was also my intention.’ With a wide gesture, he showed the impact of the bullet in the chair back. He had missed Jean-Pierre only a few centimeters and had shattered the wood.             Jean-Pierre trembled in fear, but also a bit out of anger. He didn’t know where this feeling came from. His thoughts had been dominated by a feeling of fear at the moment the gunman took a shot at him and his natural reaction to throw himself aside. Still, from the deepest of his soul somethin

.......... Ik herhaalde alles voor een kopje voor mezelf en in een sfeer van rust en stilte proefden we beiden van onze thee. Ik keek in zijn ogen en hij keek in de mijne. Misschien was dit niet beleefd voor een Japanse vrouw maar zijn ogen bleven me fascineren. Er verscheen een goudgele schittering in zijn ogen als hij glimlachte en ik had dit vandaag tot mijn vreugde al verschillende malen gezien. We verbraken de stilte en spraken over onze jeugd en over onze traditionele gebruiken. Stephen vertelde me over Thanksgiving Day in Amerika die de vierde donderdag van november werd gevierd en waar men dank zei aan God voor de oogst en alle goede dingen die men had ontvangen. Er waren mensen die op deze dag heel grote afstanden aflegden om maar deze dag te samen te kunnen vieren. Het was voor ons beiden weer een moment dat we elkaar beter leerden kennen. Hoe we tegenover familie stonden was voor mij heel belangrijk en Stephen was een familieman. Het wa

47. A deadly game             The search had been in vain. Wherever they looked, the third tape stayed without a trace. They even had unscrewed power points and one of the accomplices had cut their mattress in pieces. The grin upon the face of the leader of the invading men had disappeared. He looked with eyes blazed with anger at Jean-Pierre and Katarina. It seemed for a moment he would lose his self-control, but then he squeezed his eyes a bit and the cool smile turned up again around his mouth.             ‘You think you’re smart, but I warn you, don’t play games with me. You only can lose. Where’s the third tape?’             Both victims shrugged their shoulders and waited in despair for the gangster’s reaction. It didn’t take long. He hit Jean-Pierre’s face very hard with his gloved hand.             Jean-Pierre had indeed expected something like that from these violent men, but he was surprised by the power of the punch. He shook his head

31             Eagle Eye en Ji Lang hadden een afspraak met de leden van de Skeelers in de Swift na het experiment met Stephen in het appartement van Gekko. We spraken af dat we ’s anderendaags bij Gekko terug zouden informeren omtrent mogelijke denkpistes om de Weerstand te helpen om de CCD te saboteren. Stephen besloot nog even te wachten om zijn contacten aan te spreken. Hij zou eerst eens goed nadenken wie hiervoor in aanmerking kwam en of hij die mensen wel kon vertrouwen. Op dit moment was iedereen voor hem een groot vraagteken. Vooral gezien het feit dat de ze een spoor hadden die naar de Oude Wereld leidde. Men was bezig om onze appartementen te beveiligen voor spionerende satellieten, dank zij onze pientere Gekko. Dus daar liepen we maar in de weg. Daarbij belofte maakt schuld, dacht ik. Ik had Stephen beloofd hem eens mijn ouderlijk huis te tonen en we hadden op dit moment dus niet echt iets omhanden. Ik stelde Stephen voor om dit nu te doen. Blij